φωτοπάθεια

η, Ν

ζωολ. αντίδραση ορισμένων ζωικών ειδών στο φως, κατά την οποία το άτομο τείνει να τοποθετηθεί σε μια ζώνη τού φωτεινού πεδίου στην οποία η ένταση τού φωτός είναι συμβατή με τον τρόπο ζωής του ή με τις συνήθειες συμπεριφοράς του.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. photopathy].